30-40 წლის წინ, ქოსელში 32 ოჯახს უცხოვრია. ახლა სნოსწყლის მარჯვენა მხარეს, მთაზე შეფენილ სოფელს 78 წლის ვახტანგ ფიცხელაურიღა აცოცხლებს. „ადრე ზაფხულში მაინც მოდიოდნენ, ახლა ზაფხულშიც აღარ მოდიანო“.

„როცა უყურებ რომ ინგრევა და ნასოფლარი რჩება, როგორი გრძნობა უნდა გქონდეს ადამიანს. იმ გრძნობის გამოსახატად, რომელი სიტყვაც არ უნდა ავარჩიო, არც იმის მეასედია, რასაც მე ვგრძნობ. ის მანერვიულებს, რომ რაიც დღეს არის, ხვალ იმაზე უარესი იქნება“.

რა შეცვალა მისთვის და მის სოფელში მთის კანონმა?

„ერთი გამაგებინა, რაია ის მთის კანონი? სათაური რომ დიდი აქვს, იმის ქვეშ რაია? რამდენია მთის კანონში შეღავათი, 20 ლარი რომ დამიმატეს ახლა. ეგ ვინც დასწერა, თვითონ დაჯდეს ჩემს პენსიაზე ან თავისიანი დასვას აქ და ნურაფერს ნუ მიაწვდის სხვასა.

„ერთ და იგივეს რომ ღნაყენ, ხომ ვუყურებ ტელევიზორს, კარგით რა თქვე დალოცვილნო, რამდენი წელია წავიდა სააკაშვილი. შეეშვით დამცირებას ვიღაცისას, რომ იმ დამცირებულის ფონზე შენ მაღლა გამაჩნდე. შენ ამაღლდი და იმას თავი გაანებე“.