არხოტი საქართველო-ინგუშეთის საზღვართანაა. 2017 წლამდე არხოტს დანარჩენ საქართველოსთან სამანქანო გზა არ ჰქონდა და მხოლოდ საფეხმავლო ბილიკით უკავშირდებოდა. გზა გაჭრეს, მაგრამ სამუშაოები ჯერ დასრულებული არ არის, მოუვლელობის გამო კი გზა მხოლოდ სამი თვეა ღია - ივლისიდან სექტემბრის ჩათვლით. არხოტში სამი სოფელიღაა - ჭიმღა, ამღა და ახიელი. სამივე სოფელში მუდმივად 5 ოჯახი ცხოვრობს. დანარჩენი დასახლებები ნასოფლარებია:

„სამი რამის გამო დაიცალა ეს ხეობა. არ იყო გზა, არ იყო შუქი, არ იყო კავშირი. ზამთარში 7-8 კილომეტრი გვიწევდა გავლა მესაზღვრეებამდე, ავადმყოფი რომ გვყოლოდა, ეს მანძილი უნდა გაგვევლო, რომ იქიდან დავკავშირებოდით. ბევრი ისე გვეღუპებოდა, რომ ვერც იქ ვახერხებდით მისვლას. არც გზა იყო. ხელიდან გვეცლებოდა ხალხი. ახლა რომ მეკითხებით, რას შეცვლისო კავშირი არხოტში, სასწაულია, სასწაულზე სასწაული.

ახლა კავშირი გვაქვს. გზაც არის. ჰესის რემონტია ყველაზე საჭირო და ყველაზე პირველად გასაკეთებელი. სექტემბრის ბოლომდე უნდა მოასწრონ, თორემ სექტემბრის შემდეგ აქ მუშაობა შეუძლებელია. უღელტეხილი ჩაიკეტება, ტექნიკა ვერ შემოვა, როგორ გაარემონტებ ჰესს?

მთავრობას მოვუწოდებთ, რომ რაც შეიძლება მალე დაიწყონ ამ ჰესის რემონტი. შეგვპირდნენ გამგებელი, გუბერნატორი. იყო აქ სოზარ სუბარი, ისიც შეგვპირდა და დაიწყონ, მალე დაიწყონ. თორემ, თუ ახლა მთავრობამ ტენდერები დაიწყო, ამ წელში ზათარში ისევ უშუქოდ მოვრჩებით ჩვენ... შუქის გარეშე.“