წმინდა კვირიკესა და ივლიტას მიმართ ოჯახური ბედნიერებისა და სნეულ ყრმათა მსწრაფლ განკურნებისათვის ლოცულობენ. წმინდანების სახელობის ტაძარი, ქართული მონუმენტური ხუროთმოძღვრების უმნიშვნელოვანესი ძეგლი, XI საუკუნეშია აგებული.

აქ დაცულია XI-XII საუკუნეებით დათარიღებული, წმინდა კვირიკეს რამდენიმე უძვირფასესი ხატი, მათ შორის შალიანის მინანქრიანი ხატი, რომელშიც ჯვარიცხოვლის ნაწილია ჩატანებული.

წმინდა მოწამენი კვირიკე და ივლიტა მცირე აზიაში, ლიკაონიის ქალაქ იკონიაში ცხოვრობდნენ. დიდებული გვარის ჩამომავალი ივლიტა ქრისტიანი იყო. იგი ადრე დაქვრივდა და ერთადერთ ძეს - ჩვილ კვირიკეს კეთილმსახურებით ზრდიდა. როდესაც იმპერატორმა დიოკლეტიანემ (284-305) მართლმორწმუნეთა დევნა დაიწყო, წმინდა ივლიტა შვილთან ერთად გაიხიზნა და გლახაკთა შორის ცხოვრობდა. თუმცა, წმინდა მოწამენი კვირიკე და ივლიტა, მმართველ ალექსანდრესთან დაასმინეს, მან კი დედა-შვილი აწამა.