მიმართვას უცვლელად გთავაზობთ:

„საქართველოს მეღვინეები, ვინც ამ წერილს ვუერთდებით, მოგმართავთ ყველას, ჩვენს თანამოქალაქეებს, ჩვენი ღვინის მსმელებს, დამფასებლებსა და ჩვენი ცხოვრების წესის მცოდნე ხალხს, ჩვენს მეგობრებს, ჩვენი საქმიანობის ნიუანსების მცოდნე და თანამონაწილე ადამიანებს, პარტნიორებს, პროფესიონალებს, მოყვარულებს, ძველსა თუ ახალ თაობას. მოგმართავთ ადამიანები, რომლებიც ვაგრძელებთ, ვქმნით და წარმოვადგენთ ჩვენი ქვეყნის ერთ-ერთ უმნიშვნელოვანეს ტრადიციას, მეღვინეობას, როგორც ჩვენი ეროვნული იდენტობის მნიშვნელოვან ნაწილს და ქვეყნის სავიზიტო ბარათს.

ამ წერილის ხელმომწერთა უდიდესი ნაწილი ვართ მცირე მარნების მფლობელი მეღვინეები, ვისთვისაც, როცა ამ საქმეს ხელს ვკიდებდით, ძირითადი მიზანი არასოდეს ყოფილა ფულის კეთება. ამ საქმეს მივყვებით ჩვენი ქვეყნის, ტრადიციების სიყვარულით, სისხლში გამჯდარი ინტერესით მევენახეობა-მეღვინეობის მიმართ და იმის შეგნებით, რომ მნიშვნელოვან და დასაფასებელ როლს ვასრულებთ ჩვენი საყვარელი ქვეყნის განვითარების საქმეში, სადაც ჩვენს წილ აგურს პირნათლად ვდებთ.

საქართველოს აწმყოსა და მომავალს სხვადასხვა პროფესიის ადამიანები ვქმნით, ჩვენ ჩვენი სფეროების განვითარებითა და საუკეთესოდ წარმოჩინებით. ჩვენს საზოგადოებას, თითოეულ ჩვენგანს სასიცოცხლოდ სჭირდება მშვიდობა, ეკონომიკის ზრდა და განვითარება, რომ შევქმნათ თითოეული ჩვენგანის კეთილდღეობისთვის აუცილებელი გრძელვადიანი პირობები.

ნებისმიერი სამოქალაქო დაპირისპირება, ერთმანეთის შეუწყნარებლობა, შიდა დაძაბულობა ერთიანად გვაზარალებს როგორც მეღვინეებს, ისე ჩვენი ეკონომიკის თითოეულ სფეროს. პრობლემა იმდენად ჩვენს ჯიბეებზე ასახული ზარალი არ არის, რამდენადაც – თითოეული დარგის განვითარების შეფერხება, წლობით ნაშენები იმიჯის ჩამოშლა, ბაზრების დაკარგვა და ტურიზმის კვდომა, რაც, საბოლოო ჯამში, ჩვენი მოქალაქეების ჯიბესა და კეთილდღეობაზე აისახება.

დასავლეთის ბაზრებზე გასვლა გადამწყვეტი იყო მეღვინეობის განვითარებისთვის. რუსული ბაზრებიდან იძულებითმა რეორიენტაციამ შესანიშნავი სამსახური გაუწია ჩვენი დარგის განვითარებას. დღეს ჩვენ არა მხოლოდ უფრო ძვირად ვყიდით ღვინოს, არამედ – ვაწარმოებთ გაცილებით უკეთეს პროდუქტს და მყარად ვიმკვიდრებთ ადგილს მსოფლიო ღვინის ოჯახში, საიდანაც ბოლშევიკური ოკუპაციის შემდეგ უსამართლოდ გაგვაქრეს. დღეს ჩვენ საქართველოს ეკონომიკის გაცილებით დიდ სეგმენტს ვკვებავთ, ვიდრე ეს შეგვეძლო 10-15-20 წლის წინ. ჩვენი დარგის განვითარება სისხლხორცეულად არის დამოკიდებული ჩვენს ღირებულებით და ბიზნეს კავშირებზე დასავლეთთან, რომელიც არის ცოდნის წყარო და იდეებითა და ახალი შემოქმედებითი იმპულსებით კვებავს საქართველოს მეღვინეობას.

როგორც ეკონომიკის, ისე ზოგადად საზოგადოების განვითარება პირდაპირაა დამოკიდებული თავისუფლების ხარისხზე ქვეყანაში. თავისუფლება გადამწყვეტია ყველა ასპექტში – როგორც მორალური და ფილოსოფიური პრინციპი და როგორც განსაკუთრებული დინამიზმის მიმცემი საზოგადოებრივი ცხოვრების ნებისმიერი სფეროსადმი. მრავალფეროვნება, შემწყნარებლობა, მშვიდობა, სოციალური კაპიტალი - არასრული ჩამონათვალია იმ სიკეთეებისა, რაც მოაქვს თავისუფლებას საზოგადოებისათვის.

ქვეყნისთვის საშიში და პრინციპულად სრულიად მიუღებელია, როცა საქართველოს იმიჯი, დინამიურად განვითარებადი, ძალიან საინტერესო დასავლური ქვეყნიდან გადაიქცევა შინააშლილობის, შეუწყნარებლობის, ქაოსის, ჩამორჩენილობის სიმბოლოდ. ეს საბოლოოდ დაასამარებს ჩვენი ეკონომიკის ყველა დარგს, მძიმედ დააზარალებს ჩვენს საზოგადოებასა და სახელმწიფოს.

ამ წერილს ხელს ვაწერთ იმ იმედით, რომ საზოგადოება ნახავს სხვა ანალოგიურ გამოხმაურებებს სხვადასხვა პროფესიული წრეების მხრიდან. მიგვაჩნია, რომ ჩვენი, როგორც საზოგადოების ნაწილის, ვალია, სხვა პროფესიულ ჯგუფებთან ერთად დავაფიქსიროთ ჩვენი პოზიცია და ვაჩვენოთ, რომ საქართველოს საზოგადოების საქმიანი და შემოქმედებითი ნაწილი მკვეთრად ვემიჯნებით და ვგმობთ ჰომოფობიას, ძალადობასა და ანტიდასავლურ განწყობებს, რასაც, სამწუხაროდ, დღევანდელი ხელისუფლება აღვივებს.

მიგვაჩნია, რომ ჩვენი ყველაზე დიდი მტერია უმცირესობების შეუწყნარებლობა, რამაც წარსულშიც მძიმე შედეგები გვაწვნია და მომავალშიც მხოლოდ ნგრევითა და სტაგნაციით გვემუქრება.

სახელმწიფომ მკაცრად უნდა დაიცვას კონსტიტუციით მოქალაქეთათვის გარანტირებული უფლებები და კანონის წინაშე მკაცრად აგებინოს პასუხი ნებისმიერს, ვინც ავლენს ჰომოფობიას, შეუწყნარებლობას, ახორციელებს თუ მოუწოდებს ძალადობისაკენ, იქნება ეს საერო პირი თუ სასულიერო წოდების წარმომადგენელი, სახელმწიფო თანამდებობის პირი, ბიზნესმენი თუ – უბრალო მოქალაქე.

ამ წერილზე ხელმოწერით ვაცხადებთ, რომ ჩვენთვის ყველაზე ძვირფასია საქართველოს განვითარება და თვითმყოფადობა, თითოეული ჩვენი მოქალაქის თავისუფლება, კონსტიტუციური უფლებების უზრუნველყოფა, სამოქალაქო მშვიდობის დაცვა და განუხრელი ინტეგრაცია დასავლეთთან, სადაც ისტორიულად ყოველთვის იყო ჩვენი ცივილიზაციური ადგილი. ჩვენ, საქართველოს მეღვინეები, საზოგადოებრივ ასპარეზზე ყოველთვის ამ პრინციპების მიხედვით მივიღებთ პირად გადაწყვეტილებებს!“

მიმართვას ხელს აწერენ:

1. ალეკო სარდანაშვილი - ალეკო სარდანაშვილის მარანი
2. ალეკო ცქიტიშვილი - „ჭორტაულის ვენახები“
3. ალექსი ციხელიშვილი - ციხელიშვილის მარანის მეპატრონე
4. ანა ჭეიშვილი - ისტორიკოსი, კულტურული მემკვიდრეობის კურატორი
5. ანდრო ბარნოვი - ასოციაცია „ღვინის ოსტატების“ დამფუძნებელი, მეღვინე
6. ანტონ ხეცურიანი - მარანი ხეცურიანი, მევენახე
7. არჩილ გუნიავა - არჩილ გუნიავას მარანი
8. არჩილ კაპანაძე - მეღვინე
9. ბექა ლაჭყეპიანი - „ღვინის ოსტატები“, მეღვინე
10. ბექა ნასრაშვილი - ნასრაშვილების საოჯახო მეღვინეობა, დირექტორი/მეღვინე
11. გელა დანელია - „დანელია და კომპანია 1907“
12. გია ტოგონიძე - ტოგონიძის ღვინო
13. გია ჩუბინიძე - მარანი „ნანუა“
14. გიორგი ბაბუნაშვილი
15. გიორგი მალაციძე - „თეძამი ვაინს“
16. გიორგი მშვენიერაძე - მშვენიერაძის მეღვინეობა
17. გიორგი მხატვრიშვილი - მხატვრიშვილის მარანი
18. გიორგი პაროშინი - დიგიმედა
19. გიორგი ღვარძელაშვილი - „ღვარძელაშვილის მარანი“
20. დავით მოსულიშვილი - მეღვინეობა „დანო“
21. დავით კაჭკაჭაშვილი - მეღვინეობა „ნუკრიანი“
22. დათა მგელაძე - არტიზანი
23. დარია ხოლოდილინა - Wine Junkies
24. ზაზა ჯაყელი - ჯაყელების ორგანული ვენახი და ღვინოები
25. ზაურ ნაცვლიშვილი - მცირე მარანი „მზეტევანი“
26. ზურაბ სადაღაშვილი - მეღვინე
27. ზურაბ ხვთისიაშვილი - ხვთისია
28. თაკო ჟურული - ჟუკა - სანოს მარანი
29. თამარ ბოჭორიძე - „როჭოს ვენახები“
30. თამარ ერისთავი - ერისთავის ღვინო
31. თორნიკე ლომთაძე - ლომთაძეების მარანი
32. თორნიკე ჩუბინიძე - მარანი „ჩუბინი“
33. იოსებ მუხიგული - კომპანია „Mukhiguli 1770“
34. კახი ფარეშიშვილი - მცირე მარანი „კახის ღვინო“
35. მანანა ახვლედიანი - „მადამვაინი“
36. მარინა კურტანიძე - ღვინო „მარინა“
37. მეღვინეობა „ტევრი“
38. მიხეილ ჭონიშვილი - „ჭონას მარანი“
39. ნიკა ვაჩეიშვილი - ნიკა ვაჩეიშვილის მარანი
40. ნიკო თოთლაძე - 2 ქვევრი
41. ნინო ნადირაძე - „Two sisters“
42. ნინო ჩიტოშვილი - მარანი „ჩიტოს ღვინო“
43. ნუკრი ქურდაძე - მევენახე, მეღვინე
44. რეზი ცეცხლაძე - მეღვინე
45. სოფიო ნიქაბაძე - ღვინის ბლოგერი
46. ქეთო ნინიძე - საოჯახო მარანი „ოდა“
47. ქეთო ფუტურიძე - მეღვინე
48. შიო მაისურაძე - „არბოს მარანი“, მეღვინე
49. შორენა ბოჭორიშვილი - „ღვენახე“

მიმართვაზე ხელმოწერა შესაძლებელია ამ ბმულზე